Навчис шаргалтан намар ирснийг 

Салхиний аясаар найган ганхах мододын дуунаас сонсохуйд

Нандин бүхнийг сэтгэлээс сэдрээх мэт 

Зүрхний гүнд эмзэглэнэ

Дуртай намраасаа холдож чадахгүйг би хэдий мэдэх ч

Дундаршгүй их амьдралын далайд

Зүг чиг юугаан олон ядах өчүүхэн навч адил хөвнөм...