Хайрын салхи намайг эзэмдэж

Хаашаа ч юм бэ нисгээд хөөргөжээ...

Цантаж хөлдсөн цонхны цацаг хээ хуар угалзран харагдах нь

Цас мөсний орон лугаа адил үзэсгэлэнтэй еэ

Уулын цаанаас мандах нарны цацраг гэрэл бүрээр

Солонгын долоон өнгөөр сүлэлдэн гялтганах нь 

Байгаль эхийн амьсгал бүрийг урлан шингээн үлдээсэн мэт...

Аавын хүү нэгэнт доройтсон бол

Аз жаргалтай үеэ олон битгий дурс.

Өлссөн хүн өөх ярьвал

Өөрийн биеийг тамлахын нэмэр !

Зол жаргалыг нэгэнт эдэлсэн бол

Зовж явсан үеэ битгий март.

Агшин төдийд жаргалынхаа үнийг мартвал

Амтгүй жаргал зовлон болж хувирна...

Хүйтрэх, дулаарах тэнгэрийн явдал

Хүний санаснаар болсонгүй гэж

Дэмий ч гэсэн сэтгэлээ засаж

Дээшээ хялалзан хялалзан муулцгаана.

 

 Орчлонд хүн гэдэг амьтан

Овилго муутайгаараа гаргууд билээ

Хэрвээ тэнгэр хүний санаагаар загнах юм бол

Хэдийнээ энэ ертөнц сөнөх буй заа.

 

1977-IX-05

 

Орших болтугай !

Тэмүүлэл нь хүсэл зоригийнх байг

Тэмцэл нь шударга үнэнийх байг

Бүтээл нь онгод хийморийнх байг

Баялаг нь бахдам хөдөлмөрийнх байг

Инээмсэглэл нь аз жаргалынх байг

Ихэмсэг нь итгэл төгсийнх байг

Хараа нь алс холынх байг

Хана нь бат бэх байг

 

Хайр нь чин зүрхнийх байг

Халамж нь халуун сэтгэлийнх байг

Хана

Хан буурал өвөөгийн минь өвөлжөө

Хаанаас ч харагдах нутгийн минь даруухан уулс

Хэрж тогтсон байгалийн содон тогтоц

Хэв юугаар өрсөн мэт өвөрмөц хана 

Өөрийнхөө хайр сэтгэлийн тухай

Өвөөгөөсөө очиж битгий асуу.

Ээдрээтэй дурлалынхаа учрыг

Эмээгээсээ битгий шалгаа.

Аль хэдийн тэд чинь үздэгээ үзэж

Алддагаа алдаж онодгоо оносон юм.

Орчлонг тэд, бидэнгүйгээр туулсан юм.

Ойлгодог, шийддэг цаг нь өөрсөнтэй нь цуг одсон юм.

Өнгөрсөн хаврын нарыг авчирч

Өнөө зуны цэцгийг ургуулж болохгүй.

Өчнөөн зам туулсан их нүүдлийг зогсоож

Өөрийнхөө ачааг чи, хүнээр чирүүлж болохгүй...

Хатсан талх мэрж, усан шөл оочивч

Харамсаж би бусад хүмүүст атаархдаггүй.

Хатуу бүхнийг бүтээж, дутуу бүхнийг гүйцээдэг

Хайрт түмэн минь цатгалан явбал би цатгалан

Гэтэл би өөрөө хоолны сайныг идэхдээ

Гэм хийсэн юм шиг сэтгэл жаахан зовдог.

Нарлаг эх орондоо илүү ихийг бүтээсэн атлаа

Надаас дор хооллож байгаа хүн 

хаа нэгтээ байвал яана?!

Уншсан нь ухаанд нь мэдлэг болон мөнхрөх

Уулзсан нь сэтгэлд нь гал мэт дүрэлзэх

Бүтээсэн нь билэг оюуныг нь мялаан баясгах

Ачилсан нь буян заяагаа дэлгэн бусдад хүндлэгдэх болтугай !

Зуун зууны өнгөрөөсөн буурал уул

Зургийн морины дэл шиг сүмбэрлэнэ

Хагас зууныг ч наслаагүй би тэгэхэд

Хашин морины сүүл шиг унжиж болох уу даа?

Эрин галавыг элээсэн Хэрлэн мөрөн

Эрэг дүүрэн урссаар байна

Энэхэн залуу насандаа би тэгэхэд

Эрмэлзэл зорилго үгүй ширгэж болох уу даа?...

Р.Чойном

CONGRATULATIONS LEO !

Messi deserves everything. He is the best player in history; 

ХҮН

Хөр цасан цавцайж, түлээ модгүй даарваас

Хөдсөн дээлийн оронд хөдсөн дээл нь болж

Хүндэт буурал ээжийгээ нөмөрлөхгүй юм бол

Хүү нь болж заяасны минь хэрэг юу сан билээ...

Хэл ам дэгдэж, манай гэрийг чиглэвээс

Хэрэм хананы оронд хэрэм хана нь болж

Амьдралын ганц ханиа аврахгүй юм бол 

Амраг нь болж явсны минь хэрэг юу сан билээ...

Аюулт дайн дэгдэж, дайсан нааш өндийвөөс

Алтан хилийн нь оронд амьд хил нь болж 

Ийм сайхан орноо хамгаалахгүй юм бол

Иргэн нь болж төрсний минь хэрэг юу сан билээ...

Хүнд бэрх цагт нь, хүнийхээ төлөө зовохгүй бол

Хүн болж төрсний минь хэрэг юу сан билээ !

Р.Чойном

Нар өөд гараа дэлгэн алдалхуй,

Нүдээ анин хоосон орон зайг мэдрэхүй,

Цээж дүүрэн агаарын амтыг амтлахуй,

Бодлын харгуйд аялахуй дор

Аниргүйн орчлонд ууснам...   

Хорвоод ирсэн энэ өдөр

Ховорхон заяасан хүмүүн заяа

Хүслийн жигүүрт дүүлсэн нас

Хүрэх алсын оргилд тэмүүлсэн он жилүүд...

Өөр амьтан бол би, хүн болохсон гэхсэн

Өөрөө хүн болохоор, юу ч гэх билээ

Хүн байх гэдэг нь бага хэрэг ээ!

Хүслээ бүтээж илүү гарах хэрэгтэй

Гэтэл хүнээс илүү явах цагт

Гэтэж шагайх өстөн дайсан мундахгүй

Эсвэл амьтны адаг явна аа гэхэд

Эцэг эхийн алдар нэрийг хайрлах юм...

Багын сайхан тэр минь

Баатар удмынханд баяр хөөр, бүүвэйн дуу, 

билэг ерөөл дагуулан мэндэлж

Тэгш дүүрэн жаргалыг даллан

Тэнүүн сайхан талдаа

Тэнхээ мэдэн орилж

Түмэн олондоо ирснээ

Тунхаглан зарласан нь юутай бахдалтай вэ...

Хорвоод мэндэлсэн өдрийг мялаая

Ховорхон төрсөн хонгорхон Тэр минь...

Хөгшин залуугүй уугаад л

Хөдөө гадаагүй суугаад л

Зон олон маань нэг л

Зовсон шинжтэй байх юм

Ажлын бүтээл багадаад л

Арын хаалгууд ихдээд л

Улс орон маань нэг л

Унасан шинжтэй байх юм...

Р.Чойном

Хаа газрын айлд ороход

Халуун цай, хоолоор дайлдаг

Харин би хүн төрөлхтнийг 

Халх шүлгийн сайнаар дайлна

Сайн шүлгийг минь шилж байгаад

Сараар сонирхоно уу, жилээр сонсоно уу

Гайгүй нэрэлхэлгүй ирж бай та

Гагцхүү миний нас богинохон

Амьсгаа хураах өдрөө хүртэл

Ард овогтныг шүлгээр дайлах

Аз заяандаа би бахархсаар

Алдхан биеэ тамлаж яваа юм!

Орчлонд олон хүн мэндэлж

Орчлонг олон хүн гэтэлж

Орлого зарлага хоёр шиг

Ургах мөхөх хоёр

Амсхийх завгүй алаглах юм даа!

Даан ч гарзтай хүмүүс 
Дараа дараагаараа явчих юм

Огт хэрэггүй хүмүүс ч

Олон мянгаараа төрөх юм

Үхэх ч яамай, төрөхийг л

Үр дүнтэй болгомоор юм...

Р.Чойном

Чамд талархах сэтгэл цусанд минь лугшиж,

Чамаар бахархах бардамнал зүрхэнд минь оволзох юм

заримдаа

Түгжрээ

Түм түжигнэж түгжирнэ

Түлхэлцэж хөлхөлцөж түгжирнэ

Цаг хугацаатай уралдан түгжирнэ

Цааш нааш сэлгүүцэн түгжирнэ

Амжиж хүрэхийн төлөө түгжирнэ

Аахилж уурлан түгжирнэ

Түмэн олныг түгжсэн түгжээ

Түг түмэн одод нойрсох цагт л сая нээгдэнэ

Тархины түгжрээ биш л бол

Тайван амгалан тэсэж өнгөрөөе дөө та минь...

Өмнийн цэнхэр говьд шаргалтан урсах элсний ширхэг бүр

Өнө эртний урт түүхийг хүүрнэн чимээ үл анзаарам нүүх адил

Өндөр хөх тэнгэртээ өөдлөн тэмүүлэхийг хүсэх мэт

Өөдөө төөнөн эргэлдэх угалз өргөн талыг нөмрөн бүрхэхүй...  

Эзэн Богд Чингис хааныхаа сүрлэг хийморь дор омогшсон 

Энгүй их суу алдар, хайр ивээлийн сүүдэрт нь бөхийсөн

Энэ Монгол орныхоо амин зүрхний тольтон дээр сийлэгдсэн

Эзэн нь болж заяагдсан бидний үйлсийг тэнгэр та өршөөг...

Энэ дэлхийн их элсэн далай

Эргээсээ үл харагдах алтан давалгаа

Дуу алдам говийн их догшин салхи

Дуут манханы дүнгэнэх аялгуут чимээ...

Нэг оныг үдэж нөгөөг угтан авах нь 

Нэг насны амьдралын үргэлжлэх он цаг 

Балчир бага наснаас баярлан цэнгэх шинэ жил ч

Багахан хугацаатай хүмүүний элэгдэх цаг хугацаа...